Choroby przedstawione są w bardzo popularnym schemacie: Nazwa i wstępne omówienie, patogeneza, cechy kliniczne, badania i postępowania. Pozwala to na przyjazne przyswojenie wiedzy o licznych (bardzo licznych!!!) chorobach. 

W podręczniku możemy natknąć się na symbole, które powinny pomóc nam naukę i poruszanie się po licznych ramkach zawartych podręczniku: 

Stetoskop – wskazówki praktyczne, które przygotują nas do praktyki w obcowaniu z pacjentem – od wprowadzania sondy nosowo-żołądkowej, po odczytywanie zapisów EKG czy testy, które warto zastosować przy diagnostyce określonego schorzenia

Plusik – postępowanie w najczęściej występujących stanach nagłych krok po kroku

Postać o lasce – problemy w leczeniu chorób w podeszłym wieku, zjawiska fizjologiczne występujące w procesie starzenia, wpływ wieku pacjenta na wyniki czy ryzyko związane z interwencjami medycznymi w tej grupie pacjentów

Trzy postacie o różnym wzroście – zwrócenie uwagi na liczne zmiany psychosomatyczne czy fizjologiczne w ciele pacjenta dorastającego, które mogą mieć wpływ na odmienny przebieg choroby czy jej odmienną symptomatologię. 

Co mi bardzo przypadło do gustu to schemat pacjenta wraz z możliwymi obrazami, z którymi będziemy mogli spotkać się w gabinecie lekarskim. Jestem wzrokowcem, więc obrazowe przedstawienie tematu jest “złotym standardem” jeśli chodzi o moje sposoby skutecznej nauki.